1.6. Medine Pazarının Kurulması

 

     Medine’deki alışveriş merkezi genellikle müşriklerin ve Yahudilerin elindeydi. Müşrik ve Yahudi tüccarlar da faaliyetlerini ya kendi dinlerine ya da cahiliye âdetlerine göre yürütüyorlardı. İslam’ın yasakladığı iş- lemlerin yapıldığı bu ortamlarda müslümanların kendi pazar hükümlerini uygulaması ve karşılıklı güven ortamını sağlaması mümkün değildi. İslamî esasların uygulandığı bir pazar kurmak isteyen Hz. Peygamber (s.a.v), Nebît ve Benî Kaynuka pazarı gibi yerleri dolaşmış ve bunların müslümanlara uygun olmadığını belirtmiştir. Benî Kaynuka pazarının yakınındaki Baki ez-Zübeyr’de bir çadır kurup burayı pazar yeri olarak seçen Resulullah’ın teşebbüsünü yahudilerin ileri gelenlerinden Kâ’ b b. Eşref çadırın iplerini kesmek suretiyle sabote etmiş, bunun üzerine Hz. Peygamber Benî Sâide bölgesindeki bir alanı tahsis etmiştir. Bu pazar Mescid-i Nebi’nin yakınında Buthân vadisinde, Medine’nin giriş çıkış yolları üzerinde ve şehrin tamamına hizmet verebilecek bir konumda bulunuyordu. Böylece Allah’ın resulü Müslümanlara has olarak bir alışveriş merkezi kurdu. Bu alışveriş merkezine, Medine Çarşısı denildi. Müslümanlar artık buradan alışveriş yapıyorlardı. Artık kimse Müslümanlara ticari bir ambargo uygulayamayacaktı. Resulullah yeni pazar için bazı kurallar koymuştu: Pazar vergisi alınmayacak ve sabit yerler edinilmeyecekti. Müslümanların kendilerine özgü bir ticaret merkezleri olmuştu.

http://img.eba.gov.tr/503/86e/d1c/1e6/f75/c04/cda/87c/a23/28f/dc3/ba7/3c7/9a0/009/50386ed1c1e6f75c04cda87ca2328fdc3ba73c79a0009.pdf